حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 6 – حمایت گر چه باشیم؟

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 6 – حمایت گر چه باشیم؟

اگر بخواهیم به صورت خلاصه شعار امسال را توضیح دهیم شامل دو بند می شود که باید به آن توجه داشت:

بند اول: حمایت گری یعنی چه؟

همانطور که والدین برای راه رفتن کودک خود تلاش می کنند و در بعضی از جاها می گذارند کودکشان به زمین بخورد در صنعت، اقتصاد و غیره نیز همین گونه است.

حمایت کردن تنها به معنی کمک مالی نیست و یا کمک فکری کردن بلکه تشویق و تبلیغ و صبر را نیز می طلبد و لازم است ما نیز اگر در یک زمینه کاستی داریم صبر کنیم و با توکل به خدا آن مشکل را حل کنیم هر چند کشور ایران در غالب موارد خودکفا است و تنها نیاز به حمایت دارد.

تا آنجا که می توانیم گوش به یاوه گویی های رسانه های غربی ندهیم و خدای نکرده بلندگوی دشمن نشویم چرا که دشمن می خواهد ما را در تمام زمینه ها وابسته به خود کند و نگذارد ما روی پای خود بایستیم؛ البته این حرف ها با انتقاد کردن تنافی ندارد.

بند دوم: گستره ی این حمایت گری تا به کجاست؟

به صورت خلاصه باید بگوییم گستره ی این حمایت در تمام زمینه ها است و اگر ما می بینیم در هر قسمت کالای ایرانی وجود دارد باید از آن کالا استفاده کنیم تا تولید کننده ی آن دلگرم شود، مثلا در سینما از فیلم های فاخر داخلی استفاده کنیم و یا در فضای مجازی از شبکه های داخلی استفاده کنیم که قابلیت پی گیری دارند و حتی در برخی از موارد خیلی بهتر از شبکه های خارجی است و یا در بازی های کامپیوتری و اندرویدی نیز همین گونه است.

ادامه نوشته

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 5 – چه بخرم؟ و چگونه بخرم؟

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 5 – چه بخرم؟ و چگونه بخرم؟

بعد از بیان و تصحیح برداشت های غلطی که در رابطه با شعار امسال ممکن است به ذهن افراد برسد که شامل:

1. خرید کالای ایرانی ضرر به خود و خانواده است!

2. خرید کالای ایرانی کمک کردن به اختلاس گران است!

3. خرید کالای ایرانی یعنی مصرف گرایی!

به این نتیجه رسیدیم که همگی در حد توان خود باید به این وظیفه ی شرعی و ملی خود که همه ی عقلای کشور بر آن اتفاق نظر دارند؛ جامع عمل بپوشانیم، حال این سوال پیش می آید که چه بخریم و چگونه چیزی بخریم؟

ما به عنوان مصرف کننده حق داریم که مرغوب ترین کالا را خریداری کنیم، کالایی بخریم که دوام بیشتری داشته باشد، خدمات پس از فروش آن تنوع بیشتری داشته باشد، طرح زیبا داشته باشد و در مقایسه با نمونه ی خارجی خود قابل رقابت باشد و قیمت مناسبی داشته باشد.

پس باید بدانیم که چه چیزی می خواهیم بخریم و چه ویژگی ای دارد؛ برای رسیدن به این مطلوب به نکات زیر باید دقت شود:

1. با نیت خالص این کار را انجام دهیم: تمام کارها اگر نیتی پاک پشتش باشد بهتر به نتیجه می رسد و اگر ما بفهمیم با این خرید خود هرچند کم ارزش چه خدمتی به جامعه ی خود و حکومت شیعی می کنیم بیشتر دقت می کنیم.(کارمان را بزرگ ببینیم)

2. تحقیق در مورد کالا: هر کالایی ویژگی های خاصی دارد که نشان می دهد مرغوبیت دارد یا نه و این به این معنا نیست که ما کل زندگی خود را رها کنیم و تنها به تحقیق در مورد کالاهای ایرانی بپردازیم و تحقیق از کالا امروزه بسیار ساده است مخصوصا اگر کالایش ایرانی باشد چرا که هر کالا مرکز فروشی دارد برای پیگیری کردن و تحقیق کردن کار را آسان می کند و از این هم بگذریم از طریق اینترنت می توانیم کد کالا را وارد کنیم و  توضیحات کامل کالا در اختیار ما قرار گیرد و همچنین صدا و سیمای نیز 

ادامه نوشته

حمایت از کالای ایرانی یعنی ... ! 4 – مصرف گرایی!

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 4 – مصرف گرایی!

وقتی نام سال 1397 را از صدا و سیما شنیدم که به نام «حمایت از کالای ایرانی» نام گذاری شده در ابتدا بسیار خوشحال شدم، که ما هم به این بلوغ رسیده ایم که می توانیم مانند کشور های دیگر از تولیدات خود استفاده کنیم و از دست رنج برادران خود استفاده کنیم و همه ی خرید های ما ثمره اش در رشد اقتصاد خودمان نمود پیدا می کند و اینگونه نیست که مانند برخی از کشور های خلیج فارس تنها با تکیه بر نفت به زندگی خود بپردازیم و اینکه می توانیم تمام سرمایه ی خود که ارزش بسیار دارد را پالایش و فراوری کنیم و محصول خام دیگر نفروشیم.

ولی بعد از چند روز فکر کردن در رابطه با این موضوع به این نتیجه رسیدم که نکند مسئولین می خواهند مردم ایران نیز مانند سایر کشور ها مصرف گرا شوند. چرا که این شعار مصرف گرایی را به ذهن متبادر می کند و با اصل نظام ما تنافی دارد که همان مقابله با سبک زندگی غربی است، می بینیم در رسانه ها چقدر تبلیغات کالاها زیاد شده و با چه ترفند هایی افراد را تشویق به خرید می کنند که این عمل با اصول اسلام تنافی دارد که باید صرفه جویی کنیم و اسراف نکنیم.

برای پاسخ دادن به این ذهنیت از دو طریق می توانیم پاسخ دهیم:

1. اگر بر فرض که این تصور درست باشد و مسئولین با این هدف نام امسال را گذاشته باشند، باز مشکلی پیش نمی آید چرا که هرچقدر هم ما خرید کنیم پول آن به جیب یک ایرانی می رود و کشور از وابستگی خارج می شود و ارز از کشور خارج نمی شود و مسئولین مجبور نیستند بودجه ی خود را صرف اقلام جزئی کنند و تلاش می کنند بودجه را در زمینه های مهمتر خرج کنند و به دنبال رقابت با ابر قدرت ها می روند.

از طرفی مشخص و واضح است که مسئولین چنین هدفی را ندارند و مردم هم اینگونه نیستند که اگر کالایی داشته باشند باز به بازار بروند و از آن کالا خریداری کنند.

2. مصرف گرایی به معنی این است که ما سرمایه های خود را به صورت خام بفروشیم و به تولیدات داخلی اهمیت ندهیم یا تلاش برای ساخت کالای داخلی نکنیم و به سبک برخی از کشور های عربی زندگی کنیم، به عبارت واضح تر که مقام معظم رهبری فرمودند: «مانند بچه پولدارها زندگی کنیم».

البته مصرف گرایی شامل زندگی غربی هم می شود که فرد مانند برده ها صبح از خواب بیدار می شود طبق یک قانون خاص وارد محل کار می شود و بعد ساعتی خاص از اداره خارج می شود و بعد از آن زمانش متعلق به خودش است و بدون هیچ مسئولیتی درآمد حاصله از کارش را در هر زمینه ای که می خواهد خرج می کند، که معمولا در زمینه های حیوانی است.

ادامه نوشته

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 3 - کمک به اختلاس ها!

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 3 - کمک به اختلاس ها!

در قسمت قبل بیان کردیم که حمایت از کالای ایرانی یعنی چه و چرا باید از آن حمایت کنیم و خرید کالای ایرانی شامل تعداد محدودی از کالاها نمی شود و در این زمانه که هر کشور به دنبال دیوار کشی دور کشور خود است، چرا ما دروازه های کشور خود را باز کنیم تا هر کالایی هرچند بی کیفیت وارد کشور شود؟ آیا وقت آن نشده خودمان به فکر خودمان باشیم? نگذاریم دولت مردانمان انقدر راحت اجناس بی کیفیت کشور های دیگر را وارد کشورمان کنند؟

در این قسمت به تفسیر اشتباه دیگری که شاید برخی ها از این شعار زیبا داشته باشند می پردازیم و آن اینکه شاید گفته شود با خرید ما از کالای ایرانی باعث می شود کمک به ذخیره ی ملی شود و اختلاس گرها راحت تر اخلاس خود را انجام دهند[1].

برای این مشکل نیز دو پاسخ وجود دارد:

پاسخ اول: با کمی تامل در می یابیم که ما نمی توانیم تمام کالاهای خود را از خارج خریداری کنیم چرا که هم مقرون به صرفه نیست و هم اینکه برخی از کالاهای ما کیفیتی فوق العاده بالاتر از کالاهای خارجی دارد[2] و حتی برخی از کالاهای ما را هیچ کشور قدرت تهیه و تولید آن را ندارد[3] و از این موارد بگذریم، اگر هم بخواهیم ما تمام کالاهایمان را از خارج تهیه کنیم دو راه دارد یا خودمان برویم و هر روز از خارج خرید کنیم و یا اینکه از دلال ها خرید کنیم که در مورد اول امکان عقلی ندارد مگر اینکه ما بطور کامل مقیم یکی از کشور های خارجی شویم و در مورد دوم که از دلال ها خریداری کنیم باز امکان کلاه برداری و اختلاس وجود دارد و حتی درصد اختلاس در این مورد بیشتر است.

یک نکته که بسیار مهم است و در اینجا باید بیان شود این است که اگر ما بخواهیم با خارج از کشور معامله کنیم چه تعهدی است که آنان به تعهدات خود پایبند باشند و اگر خلاف انسانیت عمل کنند ما می توانیم به کجا شکایت کنیم و آیا مقرون به صرفه است هر روز به خاطر هر موضوعی به سراغ دادگاه های بین المللی برویم برای شکایت و شاید آنها فرهنگ ما را قبول کنند و یا اینکه مطابق فرهنگ خودشان برای ما حکم صادر کنند؟ برای نمونه همین شبکه های مجازی که روزانه شاهد جرم و جنایت در آن هستیم، اگر کسی برضد ما اقدامی انجام داد، ما به کجا شکایت کنیم؟ اگر هم شکایت کنیم آیا مطابق با فرهنگ ما برای ما حکم می کنند؟

پاسخ دوم: با کمی تامل در می یابیم اصلا این طرزتفکر اشتباه است چرا که این مشکل که ما خرید کالای ایرانی نمی کنیم چون اختلاس راحت صورت می پذیرد؛ مربوط به جای دیگر است و ما باید از جای دیگر جلوی اختلاس را بگیریم.

ادامه نوشته

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 2 - ضربه زدن به اقتصاد خود و خانواده! قسمت ب)

حمایت از کالای ایرانی یعنی ...! 2 - ضربه زدن به اقتصاد خود و خانواده! قسمت ب)

در قسمت الف بیان کردیم که چرا برخی از حکومت ها پیشرفت ظاهری در صنعت داشتند؟ که در قسمت قبل توضیح دادیم.

ما فرهنگ اسلامی داریم و پیشرفت را تنها در صنعت و ساخت خانه های لوکس نمی بینیم، بلکه معتقدیم باید در عدالت و فرهنگ نیز پیشرفت کنیم و الگویی برای تمام دنیا بشویم.

حال در این قسمت برای پاسخ دادن به این شبهه که باعث شده عده ای از مردم ایران کالای ایرانی نخرند و به کالای غیر وطنی روی بیاورند؛ نیاز است مقدمه ای را بیان کنیم که شامل سوالاتی می شود.

ابتدا بیایید فرض کنیم اگر همه ی مردم ایران کالای مرغوب و با کیفیت غیر ایرانی خریداری کنند، بدین گونه که ما در دنیا بگردیم و هر کشوری که در تولید یک کالا سرآمد است را پیدا کنیم و با او قرار داد ببندیم تا کالای عالی به دست شهروندان ایرانی برساند؛ این فرض سوالاتی را ایجاد می کند که شامل:

1. در عوض این کالا ها چه باید بدهیم؟

2. اگر در عوض این کالا نفت بدهیم و اگر روزی این نفت یا هر سرمایه ی دیگرمان تمام شد؛ آن وقت چه کنیم؟ البته دو نکته در مورد سرمایه ها وجود دارد: الف) سرمایه ها تنها مربوط به نسل ما نیستند ب) اینگونه نیست که نامحدود باشد و روزی به پایان می رسد.

3. اگر کشور های دیگر که دیدند ما دیگر تولیدی نداریم و بخواهند برای کسب سود بیشتر ما را تحریم کنند، آن زمان چه کنیم؟ البته خودتان بهتر می دانید، دشمن تنها برای سود نیست که ما را تحریم می کند بلکه برای بردگی ما تلاش می کند و حتی حاضر است سرمایه گذاری های کلان انجام دهد تا ما را به زانو در آورد[1].

4. بر فرض که مشکلات بالا پیش نیاید، در زمانی که سرمایه های خود را در برابر خرید کالا می فروشیم، چه کنیم؟ تنها یک مصرف کننده باشیم؟ آیا این است هدف ما از زندگی؟

ادامه نوشته

حمایت از کالای ایرانی یعنی ... ! 1 - ضربه زدن به اقتصاد خود و خانواده ! قسمت الف)

حمایت از کالای ایرانی یعنی ... ! 1 - ضربه زدن به اقتصاد خود و خانواده ! قسمت الف)

خیلی ها این شبهه در زهنشان است که؛ چرا ما باید کالای وطنی خریداری کنیم؟ چرا جنسی را بخریم که می دانیم دو روز دیگر باید به دنبال تعمیرکار بگردم تا آن را تعمیر کند؟ یا با خرید آن خرج خود را دو برابر کنم؟

این سوالات و سوالات دیگر و همچنین تبلیغات عناصر نفوذی و شبکه های وابسته غربی باعث شده خریداران به این نتیجه برسند که اگر کالای ایرانی خریداری کنم برابر است با ضربه زدن به اقتصاد خانواده ی خویش و با خرید من که جزء کوچکی از این جامعه ی بزرگ هستم ضربه ی آنچنانی به اقتصاد کشور نمی خورد.

در پاسخ به این سوال دو جواب وجود دارد که یکی را در این متن بررسی می کنیم و دیگری را در متن بعدی:

پاسخ اول: مشکلی که ما ایرانی ها داریم این است که دید مثبتی به خود نداریم و همیشه مرغ همسایه را غاز می بینیم و دست آورد های خود را به باد تمسخر و انتقاد می گیریم.

شاید برای همه اتفاق افتاده زمانی که کوچک بود، تمام تلاش بزرگ تر ها این بوده که از غرب برای ما یک آرمان شهر و مدینه ی فاضله بسازند و غرب را به سر ما بکوبند  و خدای ناکرده اگر اشتباهی می کردیم، به ما می گفتند: «بچه های خارجی رفتن کره ی ماه و بچه ی های ما هنوز دارن گل بازی می کنن » و یا می گفتند: « کشور ما هم زمان با ژاپن شروع کرد، ولی حالا ژاپن رو ببین و گشور ما رو ببین »

البته اگر کمی منصف باشیم می فهمیم این مقایسه کردن کاملا اشتباه است، به این علت که:

1. شرایط زندگی و دین و آئین این کشور ها با ما فرق دارد، برای مثال این کشور ها برپایه هایی استوارند که ما آن را ضد انسانیت می نامیم و هر کدام از این اعمالی را که این کشور ها انجام داده اند را گناه کبیره می دانیم، مانند: دزدی از ذخایر ملی کشور های دیگر و یا برده داری زنان و مردان کشور هایی که در استعمارشان بوده و اگر بگوییم کشور ژاپن که برده داری نکرد و به این جایگاه رسید نیز باید بگوییم، کشور ژاپن یک کشور کمونیستی است و ملکیت برای آنها معنا ندارد و یا مردمانش در خانه هایی بسیار کوچک زندگی می کنند که به اندازه ی یکی از اتاق خواب های ما نیست  و ....

ادامه نوشته