برنامه ریزی
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
خیلی از ما خیلی بیهوده وقتمان را تلف می‌کنیم و عمرمان را می‌گذرانیم و زمان را از دست می‌دهیم. غافل از اینکه اماممان را می گوئیم "امام زمان"، "صاحب الزّمان" در حالیکه الفاظی که در مورد این بزرگوار استفاده می‌شود، همیشه ربطی به "زمان" دارد. اما ما همیشه گم در زمان هستیم چه از این جهت که در زمان و مکان هستیم و نمی‌دانیم در یک سردرگمی و حیرانی در نبود ولی معصوم به سر می‌بریم چه از این جهت که برنامه‌ای برای رسیدن به ایشان نداریم.
عمرمان دارد از دست می‌رود. از هرکدام از شما بزرگواران در هر سنّ و سالی که باشید اگر بپرسند چگونه عمرتان را گذراندید؟ واقعاً می گوئید مثل یک لحظه عمر ما گذشت اما هیچ برنامه‌ای نداریم. وقتمان را از صبح تا شب به بطالت می‌گذرانیم انگار نه انگار بی ارزرش ترین چیزی که در کشور ما هست، زمان می‌باشد. مثلاً طرف در ایستگاه تاکسی ایستاده و به بطالت دارد اطرافش را نگاه میکند. بیکار است و هیچ برنامه‌ای ندارد.
سر پل صراط همه چیز را حساب می‌کنند؛ «وَ مَن یَعمَل مِثقَالَ ذَرَّةً شَرّاً یَرَهُ». آن موقع گریه و زاری فائده ندارد. وقت ما به بطالت که می‌گذرد هیچ، به گناه هم می‌گذرد. گعده‌های مزخرفی که پر از تهمت، غیبت و ... است. پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: إِيَّاكُمْ وَ الْغِيبَةَ فَإِنَّ الْغِيبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَاءِ إِنَّ الرَّجُلَ يَزْنِي وَ يَتُوبُ فَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ إِنَّ صَاحِبَ الْغِيبَةِ لَا يُغْفَرُ لَهُ حَتَّى يَغْفِرَ لَهُ صَاحِبُه؛ از غیبت دوری کنید زیرا که گناه غیبت، بدتر از زنا می باشد. همانا مردی زنا می کند سپس توبه می کند و توبه اش پذیرفته می شود ولی صاحب غیبت آمرزیده نمی شود تا اینکه غیبت شونده او را ببخشد. (مجموعة ورام؛ ج1؛ ص 115)
بخشی از غیبت از روی همین بیکار بودن‌ها می‌آید. این رَه که ما می‌رویم به ترکستان است؛ بی برنامگی، بی هدفی، صبح تا شب وقت تلف کردن و ... . بعضی نه فقط وقت خودشان را تلف می‌کنند بلکه وقت دیگران را نیز می‌گیرند مثلاً یک ساعت پشت تلفن با هم حرف ...
گروه فرهنگی تبلیغی ولایت خوبان از سال 1393 با هدف ترویج و نشر فرهنگ و معارف اسلامی با رویکرد جهادی تشکیل شد و تاکنون فعالیت های فرهنگی خود را در عرصه های مختلف ادامه داده است.